[vc_row][vc_column][vc_column_text]
Klauzula obejścia prawa podatkowego
[/vc_column_text][vc_row_inner][vc_column_inner width=”3/4″][vc_column_text]
Do Ordynacji podatkowej została wprowadzona klauzula przeciw unikaniu opodatkowania. Powołując się na tę klauzulę, organy podatkowe mogą kwestionować „optymalizacyjne” i legalne działania podatnika zmierzające – zdaniem organów – do unikania opodatkowania. Nowelizacja weszła w życie 15 lipca 2016 r.
Z nowego art. 119a ust. 1 Ordynacji podatkowej wynika, że czynność dokonana przede wszystkim w celu osiągnięcia korzyści podatkowej, sprzecznej w danych okolicznościach z przedmiotem i celem przepisu ustawy podatkowej, nie skutkuje osiągnięciem korzyści podatkowej, jeżeli sposób działania był sztuczny (unikanie opodatkowania).
Jeżeli więc podatnik dokona czynności, które – zdaniem organów podatkowych – mają sztuczny charakter i zmierzają przede wszystkim do osiągnięcia korzyści podatkowej, to taka czynność – mimo że prawnie dopuszczalna – nie przyniesie podatnikowi zakładanych korzyści podatkowych.
Korzyścią podatkową w rozumieniu przepisów Ordynacji podatkowej jest:
- niepowstanie zobowiązania podatkowego, odsunięcie w czasie powstania zobowiązania podatkowego lub obniżenie jego wysokości albo powstanie lub zawyżenie straty podatkowej,
- powstanie nadpłaty lub prawa do zwrotu podatku albo podwyższenie kwoty nadpłaty lub zwrotu podatku.
Podstawa prawna: art. 119e ustawy – Ordynacja podatkowa
Organ, który zdecyduje o zastosowaniu klauzuli przeciwko unikaniu opodatkowania, nałoży na podatnika podatek w takiej wysokości, jaka wynikałaby z czynności, której dokonałby podatnik działający w sposób racjonalny, a nie sztuczny, albo też pominie skutki czynności podatnika i nałoży podatek tak, jakby podatnik nie dokonał czynności zmierzającej do uniknięcia opodatkowania.
Klauzula przeciw unikaniu opodatkowania wprowadza dość niejasne kryteria oceny czynności podatników, co może prowadzić do jej nadużywania przez organy podatkowe. Dlatego też zostały wprowadzone ograniczenia w jej stosowaniu oraz stosowna procedura zabezpieczająca i kontrolna, szczególnie że nowe przepisy pozbawiły podatników ochrony wynikającej z interpretacji indywidualnych
[/vc_column_text][/vc_column_inner][vc_column_inner width=”1/4″][vc_single_image image=”284″ img_size=”full”][/vc_column_inner][/vc_row_inner][/vc_column][/vc_row]